Hausten 1888 kjempar Fridtjof Nansen seg over innlandsisen på Grønland saman med fem andre menn.
Ein løytnant, ein gymnastikklærar, ein bondegutt, ein reineigar og en skogsarbeidar.
Dei starta på austkysten. Etter tre månader står dei med grus under føtene på vestkysten.
Dei er dei første som lukkast med bragda.
Noreg blir plassert på verdskartet og Nansen blir ein nasjonal helt i eit Noreg på kollisjonskurs med unionsfellen Sverige.
Nærare 130 år etter er den ikoniske kryssinga meir ettertrakta enn nokonsinne.
Vanlege mennesker i vanlege jobbar betaler dyre dommar for å gå i Nansen sine spor - for å leve i ein kvardag som kort og godt handlar om å gå på ski, ete og sove.
Dei færraste kjem tilbake som nasjonale heltar, men haustar kanskje litt heder og ære i sin sosiale krets.
Dei fleste vel å krysse innlandsisen på vårparten – frå vest til aust, altså motsett av Nansen. Turen er i underkant av 600 km lang.
Verdsrekorden for kryssinga er 6 døgn 22 timar og 20 minuttar. Vi brukte 27 dagar.
Forteljinga om det som fann stad i tida mellom desse bileta blei tekne, kan du lese årets første utgåve av UTE.
FØR ETTER
Gaute Borgå Asserson (46)
Jørgen Henriksen (43)
Stine Olssen (27)
Maren Østreng (29)
Ståle Mogstad (38)
Therese Hildan (33)
LES OGSÅ: Før avreise: Min pulk er lasta med
