Dei siste vikartimane på Sogndal VGS er overståtte, og påskeferien står for tur. Endeleg vert det rikelig med tid til ski og nye fjelltoppar. Vinteren har vore som ein «jo-jo», frå -10 og silkepudder, til 10 varme og regna dagen derpå. No er det siste innspurt med ski under beina, den siste glien i snøen skal tynast ut.
Skisesongen har for min del vore ruskete. Ein halten fot måtte fiksast på i byrjinga av Januar, og sette ein brå stoppar for mine mange planar og eventyr denne vinteren. Eg måtte følgje resten av landslaget Lars Erik Skjervheim, Sindre Hoff og Glenn Tore Løland kjempe i motbakkane frå sidelinja. Ein mildt sagt kjip følelse. No smeltar snøen skremmande fort i Sogn, og det er på tide å legge nederlaget bak seg og tenkje nytt og optimistisk.
Lars Erik har teke nye internasjonale steg denne vinteren, og kom i mål som nr.4 på lagkonkurransen Adamello Ski Raid. Foto: Ski & Run
Det vart lite farting over landegrensene for min del denne vinteren, men eg fekk med meg nokre av dei flottaste konkurranse me har i Noreg på tampen av sesongen. NM Stryn rando 3000 vart sesongens fyrste konkurranse for min del, og spenninga kring formen var på topp. Eg viste at eg hadde trent godt etter operasjonen, men det kunne det vere dei andre også hadde, så ein veit aldri. Det gjekk heldigvis godt, og eg er nøgd med å komme i mål som beste norske, men slått av svenskane Emelie Forsberg og Ida Nilsson. Vidare fekk eg med meg Romsdal Rando og Randoenern som begge gjekk bra. Også her måtte eg sjå meg slått av Ida Nilsson. Dessa svenskane er seige å henga på!
For min del er det litt vemodigt å skulle legge det raske fokuset til sida, eg har tross alt ikkje vore med på så mykje denne vinteren. Motivasjonen har klatra brått dei siste vekene etter at eg fekk startnummer på låret igjen, og eg kjenner eg gjerne skulle haldt det gåande nokre veker til. Slik vert det ikkje. No stappar me Toyotaen og reiser til fjells for å feire påske saman med svigers. Dette er vanlegvis den mest etterlengta tida av året, såkalla «off-season» eller mellomsesong. Eg pleier å setje av nokre veker etter skisesongen der eg driver dank utan plan og meining for å finne motivasjon igjen etter skisesongen, og for å gire meg opp til å byrje å springe. Denna vinteren er eg langt frå så lei og sliten som eg pleier å vere, men fokuset har vore å trene fram mot NM sidan Januar, så det skal likevel verte greit å flytte fokuset til appelsinsjokolade, kakao og pause på toppen.
Eg kryssar fingre og tær for ei solrik og kjekk påske. I tradisjons tru stikk eg til fjells for å nyte. Frå midten av Desember har eg vore på ski 70-80 dagar med eit fokus i tankane, gå fortare, køyre betre. No fortsetter eg leiken til fjells, men endrar på målet. No skal det nytast! God påsk!
