Staden er Haukedalen, ei lita bygd i Førde kommune. Det er slutten av september, men temperaturen minner meir om sein august. Fjellet er i ferd med å kle seg i haustdrakt.
Og der oppe i fjellet ser du dei kanskje. I busk og kratt, bratte fjellsider og mjuke dalbotnar. Gjennom sommaren har dei beita av det fjellet har å by på. No skal sauene heim.
For Åge Støfring er det rett og slett årets høgdepunkt. Å samle familien og reise til fjells. Jobbe saman og springe etter sauene som etter ein lang sommar skal tilbake til fjøset.
I BUSK OG KRATT: Sauesanking handlar om å ferdast meir utanfor sti enn på sti. Det handlar om å ha blikket med seg og om å vere lur, om samarbeid og stamina.
BRUS PÅ BOKS: Etter fleire timar opp og ned og bort og vekk, og godsnakk med sauene, er nesten alle nede frå fjellet. Dermed er det tid for ein pust i bakken og påfyll av energi. Det er ikkje ofte Åge Støfring drikk brus, men under sauesankinga må det til. Eit sikkert teikn på at sauesankinga nærmar seg, er at kjølen i huset til familien Støfring fyllast opp med brus på boks.Og ja, slaktehuset. Dei fire ungane i familien Støfring har så lenge dei kan hugse samla seg rundt denne helga. Eldstemann Rune pleier å vere den som tar ansvar saman med far Åge, og fortel kor alle skal leite. Åse, Anita og Helene tar i mot instruksjonar.
Bestemor er ikkje lenger med til fjells, men lagar fårikål til slitne sauesankarar. I tillegg er slekta på Haukedalen med.
Men i år er ikkje heilt som andre år. For Rune måtte sauesankinga vike for jakthelg i Nord-Noreg.
Yngstemann Helene måtte jobbe og Anita, nest yngst, skada kneet på fotballkamp like før helga.
Då var det plutseleg berre Åse igjen.
Og ein sau som på ingen måte har tenkt seg heim.
PÅ SPRANG: Det var eigentleg berre sjarmøretappa igjen. Sauene var på riktig veg, men søya tok brått ei heilomvending opp igjen, med lamma på slep. Låra protesterer høglytt på manøveren. Ikkje la deg lure av den mindre atletiske kroppen til sauene. Dei kan springe fort og dei kan springe lenge. Men det kan jammen bondespreke sauesankarar også.
HØGT: Ei vakker ørn svevar langt der oppe, med eit overblikk ein kvar sauesankar skulle ønske seg.
HEIM ATT: Dyretransportbilen kjem for å ta med seg sauene som skal til Jølster, og med det er ei helg i fjellet er over. Eit uvisst tal brusboksar er tømt og fårikål fortært. Kroppen er sliten. Stemninga god. No er det berre eitt år til neste gong.
